شلوار جین اولیه شسته نمی شد، بلافاصله پس از تولید فروخته می شد و "کوچک" (کوچک شدن) بود، که در آن آنها در آب داغ خیس می شدند تا به تدریج به اندازه بدن کوچک شوند.در دهه 1970 و 1980، برخی از آن ها شروع به شستن شلوار جین قبل از فروش آن ها کردند تا ناراحتی شلوار جین سنگین و سفت را کاهش دهند. در عین حال، برخی از تولید کنندگان سنگ را به فرآیند شستن اضافه می کنند تا به شلوار جین کمک کنند سریع تر نرم شود،افزایش بهره وری تولید.

اولین شرکتی که با سنگ پلنگ آتشفشانی شستشو گرفت، یک شرکت ژاپنی بود. سنگ فلویس سنگ سبک وزن و دارای ساختار متخلخل است که می تواند در آب شناور باشد.سنگ پمسه تماس بهتر با ژنیم دارد و موجب اصطکاک می شود تا سنگ های معمولی، در حالی که آسیب به ماشین لباسشویی را کاهش می دهد، که باعث می شود پومیس مواد اصلی در صنعت لباسشویی باشد.یک مشکل مهم با سنگ پلک این است که مقدار زیادی باقیمانده تولید می کند که محیط زیست را آلوده می کندبه همین دلیل، در اواسط دهه ۱۹۹۰، ظهور آنزیم "بومیس بیولوژیکی" ‬، نه تنها سازگار با محیط زیست، آسان برای تخریب، استفاده کمتر، و پایدارتر،اما هزینه اش بیشتر است و اثرش آهسته است، معمولا باید در ترکیب با سنگ پمسی استفاده شود.

در سال 1986، یک شرکت آب شویی ایتالیایی برای اولین بار ماده سفید کننده نیترات هیپوکلوریت را با اصطکاک سنگ پلات ترکیب کرد، و با موفقیت یک اثر تمیز کننده متضاد ایجاد کرد، و در همان سال،برای اولین بار با یک برند ایتالیایی همکاری کرد تا این فناوری را به بازار دنیم بین المللی عرضه کند.به زودی، تحقیقات نشان داد که پرمانگانات پتاسیم در کنترل و اکسیداسیون برتر بود، قادر به پاک کردن سطح جینم از طریق درمان غوطه ور ساده بود،دارای اثر نوری مشابه آبی دریایی.

از آن زمان، مواد افزودنی، مواد و روش های دستی شستشوی شلوار جین به طور مداوم نوآوری شده و اثرات متفاوت بوده است.می توان گفت که محبوبیت گسترده شلوار جین امروز از نقش مهم تکنولوژی شستشوی در صنعت تولید جین جدا نیستروش های شستشوی جین رایج عبارتند از: شستشوی آنزیم شستشوی، شستشوی سنگ، انواع روش های شستشوی اکسیداسیون (مانند هیپوکلوریت سدیم، پراکسید هیدروژن، پرمانگانات پتاسیم و غیره) ،شستن شن، رنگ آمیزی لباس و رنگ آمیزی پوشش.